Countdown for the Countdown

Ongeveer een maandje geleden was het zeker dat ik in de zomervakantie naar Melbourne en Sydney zou gaan voor nieuw jaar. 4 weken puur genieten, zonder achterom te hoeven kijken naar school, huishouden, stage en al die onzin. School was een beetje me 27ste prioriteit de eerste paar maanden waardoor ik echt gigantisch achterliep. Nu heb ik ook nog de pech dat ik 4 weken zomervakantie heb en het bedrijf dichtzit, BUMMER. De dag dat het weer open gaat is 1 dag voor me deadline dussss.. aan de bak… Doordeweeks was het de afgelopen weken dan ook weinig tijd om te relaxen en was het pure focus op de opdracht. Morgen is de laatste dag dat ik er aan kan werken en ik loop nog maar een paar weken achter, maar in die situaties presteer ik altijd heb beste, dus ik heb hoop! Waarom hij dan juist op dit moment een blog schrijft i.p.v. nog aan z’n opdracht te werken? Dat antwoord laat ik even in t midden.

What’s new hey? Hmmm. Hoogtepunt afgelopen weken was denk ik wel het festival ‘StereoSonic; het grootste muziekfestival hier in Perth. Had me opgegeven als vrijwilliger omdat ik dan een gratis ticket zou krijgen voor die avond. 7 uur een stel dronken idoten een armbandje moeten omdoen voor slechts 4 uur gratis festival, no way he. Je hoefde geen crimineel mastermind te zijn om 1 van de 1000de bandjes t broekje te verstoppen…dus we konden de volgende dag ook gratis gaan. Nichtje van me baas moest er ook werken en die stond toevallig precies bij dezelfde gate, ook paar andere mensen ontmoet waar we nu nog steeds soms mee stadje ingaan. Er zijn hier zoveel culturen en reizigers, echt een backpackers land, iedereen is daarom ook zo open en makkelijk om mee te praten aangezien iedereen in het zelfde schuitje zit. Het is bijna moeilijk om ergens alleen heen te gaan en alleen terug te komen. Het nichtje van de baas had ook een bandje weten te regelen voor 1 van haar vrienden, jawel… mij baas… Ik heb de eer gehad haar alter-ego te ontmoeten waardoor de sfeer in het kantoor de maandag erna ook een stuk beter was. Het werk is, zeker de laatste paar weken super relaxed, lekker informeel, en dagen vliegen, zeker de dagen waarop we besluiten om 3 uur naar huis te gaan.

Surfen gaat ook zwaar goed ineens, ik pak de golven tegenwoordig in plaats van andersom. Ook aardige gast leren kennen daar waarmee vorige week was wezen stappen. Hij is piloot en heeft best een aardig salaris, wat wel terug te zien was in z’n nederige stulpje. Gratis drank, zwembad, sauna alles. Hij is nu ook paar weken reizen, maar beide nog 2 lesjes te gaan bij terugkomst. Vorige week was er niet te vergeten, de kerstparade waarvoor heel Perth de straten opkwam. Leuk om te zien, maar het is niet vergeleken met de carnavalsreut he.. man die wagens bouwden wij in 2006 #GBW #WGW #20KW MUZIEK #HARDCORE -_- maar goed, het gaat om de kerstsfeer. Die is overigens ver te zoeken hey, je hoort en ziet overal kerst, maar alles is gewoon wintereditie, die liedjes, de kleding alles. Beetje als rookworst op een hete zomerdag, gaat gewoon niet. Het voordeel dat kerst niet echt binnenkomt, is dat ik ook me familie niet zo hoef te missen. Want als ik denk aan de kerstboom, de kou, het eten, de familie, en zelfs de kerkmis, i miss it all. Maar goed , genoeg alternatieven hier, want… jawel, EINDELIJK is het zover! morgenavond vertrek ik naar Melbourne waar Erik zojuist is aangekomen safe and sound.

Dinsdagochtend meeten we elkaar op het vliegveld en hebben we een hostelletje geboekt voor een paar dagen. Daar blijven we 2 weken en zien we wel wat we gaan doen. Rond oud en nieuw vliegen we naar Sydney om daar 2 vrienden op te zoeken en mee oud en nieuw te vieren. Daar vieren we NYE in Lunar waar je perfect zicht hebt werelds grootste vuurwerkshow bij de Sydney Harbour Bridge, mits je in het bezit bent van een Platinum VIP ticket, wat wij toevallig hebben HELL YEAH. Belooft een beste ‘fuif’ te worden. 2 dagen later vertrekken we naar de Blue Mountains. Daar wacht ons een 200m hoge abseil – even voor je beeldvorming, dat is SUPER hoog. Ook een 25 m waterfall abseill , cliffjumping en canyoing. In Sydney hebben we gelukkig ergens nog accommodatie weten te fixen via airbnb. Alle hostels waren al maanden uitverkocht en hotels vragen het 3 dubbelen. Het was wel even zoeken naar een geschikte woonplaats. De meeste beschikbare plaatsen mankeerde wel ‘iets.’ Een goed voordeel was huisbaas Henry (34). Henry is een marketeer die graag gasten in zijn huis ontvangt voor slechts $30,- per nacht. Naast dat Henry buitengewoon sociaal, netjes en spontaan is, vindt hij het ook prettig om in zijn vrije tijd in zijn ‘birthdaysuit’ te lopen. Juist, Henry is een nudist, en vindt het dan ook respectloos als zijn gasten niet volgen in deze levensstijl. Maargoed, flink zoeken, uiteindelijk toch een appartementje weten te bemachtigen 15 van het centrum vandaan. De afgelopen maanden is de kerstboom gezet, en is hij opgetuigd met allerlei mooie ervaringen, maar ik ben er van overtuigd dat de piek nog gezet moet worden, en dat deze vakantie gaat gebeuren.

Als ik me verhalen teruglees realiseer ik me dat er altijd dieptepunten en hoogtepunten waren. En dat is goed, zonder diepte- immers ook geen hoogtepunten. De afgelopen weken waren een constante flow van hapiness, en ik heb letterlijk niks om te zeiken deze keer; Life never been better. Ook al zit ik hier al 4 maanden, ik ben nog altijd elke dag tegelijktijdig even blij als trots dat ik deze sprong heb durven maken. Ook al heeft me avontuur hier nu al een kop en een staart, het is slechts een hoofdstuk van een boek van herinneringen dat ik nog schrijven wil.

Merry Christmas and a happy new year to y'all!