So it begins!
Door: Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
25 Augustus 2014 | Australië, Perth
Niet helemaal van plan, maar toch wel makkelijk om een blogje bij te houden in plaats van 10 x hetzelfde te vertellen. Daarbij kennen 'sommige' van jullie mij als chaotisch en vergeetachtig, en hoe cliché het ook klinkt. Een onvergetelijke reis moet ook écht onvergetelijk worden en op papier worden gezet. soooooo letsgooo!
Het begon allemaal op een mooie zomerdag in Wamel.....
Zaterdag was nog een hectische dag om de laatste dingetjes te regelen, maar rond de avond stond de koffer ook helemaal gepakt en heb ik Milou opgehaald die mee het laatste avondje in Wamel heeft 'gevierd' met me ouders. Nog steeds besef je dan niet goed dat je een dag later op het vliegtuig zit naar de andere kant van de wereld. Na de vrijdagavond met vrienden begon het besef al wel steeds meer te komen, maar als je dan de koffers gepakt ziet staan bij je voordeur weet je dat het serieus is.
Eigenlijk ging alles wel volgens plan, ging super soepel allemaal. En ben voor de verandering ook een keer goed voorbereid. Afscheid van bono was ontzettend zwaar, en van de rest ook wel;) Het moment dat je door de gate loopt en je nog 1x achterom kijkt doet gewoon ontzettend pijn. Ondanks dat ik 100% achter me keuze sta, zou het onmenselijk zijn als je je op dat moment niet afvraagt of het wel het juiste is dat je doet. Maar goed, je moet door de douane etc. en je hebt eigenlijk niet echt tijd om er veel aan te denken.
Eenmaal in het vliegtuig had ik het geluk dat ik langs Felix kwam te zitten, een Duitse exchange student die prima Engels kon en die dus in het zelfde schuitje zit als ik/dan mij (geen idee milou) vliegtuig was ook mooi, goeie films tv shows en kwamen erachter dat het bier gratis was! dus ijs was al snel gebroken en dus gelijk al een 'vriend' , waarmee je samen in Abu Dhabi rondstruint waardoor je je niet meteen zo alleen voelt. Time flew (literarlly) Helaas moesten we daar al weer afscheid nemen omdat hij naar Korea ging, maar misschien kwam die nog naar Australië in December. Dus daar zit je dan eigenlijk echt voor het eerst, helemaal alleen met een half uurtje WIFI nog van Vodaphone, de gieren. Dan spreek je iedereen van thuis en dan is het gewoon ff K u T. Ik moest weer in het zelfde type vliegtuig ,alleen ditmaal met aan de rechterkant een dikke zweterige Engelsman, een aan de linkerkant een moeder met 3 kinderen die t hele vliegtuig bij elkaar krijste nog niet zindelijk waren wat ook de nodige geuroverlast met zich meebracht. Ook de hele rit niet kunnen slapen omdat die stoelen niet gemaakt zijn voor 2m grote Nederlanders.
Exhausted kom je dus aan in Perth, waar gelukkig me 2 nieuwe collega's me al op stonden te wachten met een Dodge. 2 super spontante leuke vrouwen, echt helemaal top, weet zeker dat ik daarmee leuke stagetijd ga hebben. Die brachten me naar het huis waar vervolgens een dude opendoet die dacht dat ik hem iets kwam verkopen ofzo. Niemand was ingelicht dat ik zou komen, of dat er überhaupt een nieuwe huisgenoot bij kwam #AKWARD. De huisbaas belde gelukkig op dat moment en toen was het wel goed. Ik woon samen met 1 local, 2 koreanse meisjes, een indonesiese exchange student een stelletje geloof ik. Wel super aardige mensen, die s'avonds gelukkig wel een biertje mee doen. Morgen ga ik eerst gigantisch lang uitslapen, uitpakken en s'avonds mee met 2 huisgenoten sporten op de Curtin University en wil ik kijken of deze week nog ergens de basics van het surfen kan leren voor de stage begint. One day at the time!
p.s. Huidge - en toekomstige reisverslagen zijn exclusief spellingscontrole en zinsopbouw.
Cheers
Het begon allemaal op een mooie zomerdag in Wamel.....
Zaterdag was nog een hectische dag om de laatste dingetjes te regelen, maar rond de avond stond de koffer ook helemaal gepakt en heb ik Milou opgehaald die mee het laatste avondje in Wamel heeft 'gevierd' met me ouders. Nog steeds besef je dan niet goed dat je een dag later op het vliegtuig zit naar de andere kant van de wereld. Na de vrijdagavond met vrienden begon het besef al wel steeds meer te komen, maar als je dan de koffers gepakt ziet staan bij je voordeur weet je dat het serieus is.
Eigenlijk ging alles wel volgens plan, ging super soepel allemaal. En ben voor de verandering ook een keer goed voorbereid. Afscheid van bono was ontzettend zwaar, en van de rest ook wel;) Het moment dat je door de gate loopt en je nog 1x achterom kijkt doet gewoon ontzettend pijn. Ondanks dat ik 100% achter me keuze sta, zou het onmenselijk zijn als je je op dat moment niet afvraagt of het wel het juiste is dat je doet. Maar goed, je moet door de douane etc. en je hebt eigenlijk niet echt tijd om er veel aan te denken.
Eenmaal in het vliegtuig had ik het geluk dat ik langs Felix kwam te zitten, een Duitse exchange student die prima Engels kon en die dus in het zelfde schuitje zit als ik/dan mij (geen idee milou) vliegtuig was ook mooi, goeie films tv shows en kwamen erachter dat het bier gratis was! dus ijs was al snel gebroken en dus gelijk al een 'vriend' , waarmee je samen in Abu Dhabi rondstruint waardoor je je niet meteen zo alleen voelt. Time flew (literarlly) Helaas moesten we daar al weer afscheid nemen omdat hij naar Korea ging, maar misschien kwam die nog naar Australië in December. Dus daar zit je dan eigenlijk echt voor het eerst, helemaal alleen met een half uurtje WIFI nog van Vodaphone, de gieren. Dan spreek je iedereen van thuis en dan is het gewoon ff K u T. Ik moest weer in het zelfde type vliegtuig ,alleen ditmaal met aan de rechterkant een dikke zweterige Engelsman, een aan de linkerkant een moeder met 3 kinderen die t hele vliegtuig bij elkaar krijste nog niet zindelijk waren wat ook de nodige geuroverlast met zich meebracht. Ook de hele rit niet kunnen slapen omdat die stoelen niet gemaakt zijn voor 2m grote Nederlanders.
Exhausted kom je dus aan in Perth, waar gelukkig me 2 nieuwe collega's me al op stonden te wachten met een Dodge. 2 super spontante leuke vrouwen, echt helemaal top, weet zeker dat ik daarmee leuke stagetijd ga hebben. Die brachten me naar het huis waar vervolgens een dude opendoet die dacht dat ik hem iets kwam verkopen ofzo. Niemand was ingelicht dat ik zou komen, of dat er überhaupt een nieuwe huisgenoot bij kwam #AKWARD. De huisbaas belde gelukkig op dat moment en toen was het wel goed. Ik woon samen met 1 local, 2 koreanse meisjes, een indonesiese exchange student een stelletje geloof ik. Wel super aardige mensen, die s'avonds gelukkig wel een biertje mee doen. Morgen ga ik eerst gigantisch lang uitslapen, uitpakken en s'avonds mee met 2 huisgenoten sporten op de Curtin University en wil ik kijken of deze week nog ergens de basics van het surfen kan leren voor de stage begint. One day at the time!
p.s. Huidge - en toekomstige reisverslagen zijn exclusief spellingscontrole en zinsopbouw.
Cheers
-
26 Augustus 2014 - 09:10
Stephanie:
Hoi Niels,
Dat is al een heel leuk verslag, ga er van genieten en zien je verslagen wel verschijnen. Een hele leuke tijd daar toitoitoi. -
26 Augustus 2014 - 14:55
Geert En Jose:
hallo Niels,
leuk om je reisverslag te lezen. Maak er een goede tijd van, maar dat gaat jou vast wel lukken. Groetjes van ons hier allemaal en kijken uit naar je volgende verslag. -
26 Augustus 2014 - 18:36
Marian Jonas:
Ha avontuurlijke neef van me. Lees net je verslag.Behoorlijke reis en een goed ontvangst zo te lezen.
Hoop dat je een leuke tijd tegemoet ga!
Groetjes uit Lauwe van tante Marian en oom Martin
xxxxxxxxxxxxxx vorr al die leuke gasten daar!!! -
29 Augustus 2014 - 21:26
Sjan :
Hoi niels ! Met een lach heb ik je verslag gelezen !! Maar jij maakt dat daar wel , met vallen en opstaan wel maar dat maakt niet uit Hahaha geniet ervan de komende maanden blijf je volgen grtjes sjan puk en natuurlijk poot van sepke !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
